«استاندارد سازی آسانسور» در انتظار اعمال بازرسی ها

اگرچه از سال ۱۳۸۳ استاندارد آسانسور به موجب قانون اجباری شد اما آنچه قابل لمس است هنوز بسیاری از آسانسورها چه در اماکن عمومی‌ همچون ادارات، دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و مراکز خرید و آپارتمان‌های مسکونی از شرایط ایمن و استاندارد برخوردار نیستند؛ از آنجا که نمایندگان شرکت‌های بازرسی و استاندارد اهرم خاصی برای سرکشی به آسانسور منازل مسکونی ندارند و همچنین بسیاری از مالکان یا مدیران ساختمان‌ها به موضوع بازرسی و چک و سرویس آسانسورها آن‌طور که باید اهمیت نمی‌دهند، در این بخش مشکلات زیادی بروز می‌کند. از سوی دیگر در مراحل ابتدایی کار یعنی ایجاد و نصب آسانسور به دلیل فقدان نظارت‌های کافی اشکالات و ایراداتی وارد است که معمولا بعدها قابل اصلاح نیست و ضرورت نظارت جدی در این بخش را می‌رساند. از جمله این معضلات می‌توان به مهرفروشی گسترده توسط شرکت‌های نصب و مونتاژ دارای مجوز به افراد حقیقی و حقوقی فاقد مجوز اشاره کرد که باید توسط سازمان ملی استاندارد و  سازمان نظام مهندسی ساختمان مورد توجه قرار بگیرد.

 صادرات به کشورهای همسایه

بازرگانی آسانسور علیایی یکی از شرکت‌های مطرح این صنعت به شمار می‌رود که در زمینه واردات، فروش و توزیع انواع قطعات و لوازم آسانسور و پله برقی و با افتتاح ۹ شعبه در سراسر ایران و صادرات به کشورهایی همچون افغانستان، سوریه، عمان و… توانسته است بخش قابل توجهی از بازار را در اختیار بگیرد.

مجید علیایی، مدیر عامل شرکت بازرگانی «آسانسور علیایی» به خبرنگار «دنیای‌اقتصاد» می‌گوید: از سال ۸۸ در زمینه واردات و نمایندگی برندهای خارجی صنعت آسانسور فعالیت می‌کنیم و اخیرا به بخش تولید قطعات هم ورود کرده‌ایم که محصولات تولیدی ما از ابتدای اردیبهشت سال آینده وارد بازار می‌شوند.

وی به کیفیت و کمیت تولید قطعات آسانسور در کشور می‌پردازد و می‌افزاید: در سال‌های اخیر شاهد جهش تولید کالاهایی مانند موتور و تابلو آسانسور به عنوان اجزای اصلی و شاخص آسانسور هستیم به گونه‌ای که در گذشته سه تولیدکننده داخلی در این بخش فعال بودند و امروزه بیشتر از ۲۰ شرکت مشغول فعالیت هستند. خوشبختانه شرکت‌های ایرانی از نظر کیفی هم توانسته‌اند پیشرفت قابل توجهی داشته باشند به گونه‌ای که تولیدات داخلی ۷۰درصد کیفیت برند‌های معتبر اروپایی را دارا هستند و البته با یک‌چهارم قیمت آنها در بازار عرضه می‌شوند. حتی امروز شاهد صادرات قطعات آسانسور به کشورهای حوزه خلیج‌فارس از طرف تولیدکننده‌های داخلی هستیم.

 ضرورت ممنوعیت اجناس چینی

علیایی با اشاره به اینکه صرفا کارفرماهای خاص از آسانسورهای اروپایی استفاده می‌کنند، ادامه می‌دهد: برخی از قطعات آسانسور چینی هم وارد کشور می‌شود که از نظر کیفیت قابل رقابت با برندهای ایرانی هستند و از نظر قیمت هم تا ۵۰ درصد گران تر نسبت به تولیدات داخلی در بازار عرضه می‌شوند که امیدوارم با توجه به رشد برندهای داخلی ورود این کالاها ممنوع شود. مدیر عامل شرکت بازرگانی آسانسور علیایی در مورد استاندارد آسانسور در کشور می‌گوید: منکر اینکه برخی از آسانسورها منطبق بر استاندارد تولید نشده باشند، نیستم اما با توجه به اینکه استاندارد آسانسور همواره ویرایش می‌شود، استانداردی ادواری را تدوین کرده‌اند که بعد از یک سال چنانچه استاندارد منقضی شد، بتوان آسانسور را به‌روز کرد، اما این بازرسی در اغلب موارد به‌ویژه برای ساختمان‌های مسکونی اتفاق نمی‌افتد. بنابراین اگر چه می‌توان گفت این آسانسورها استاندارد نیستند، اما ممکن است از کیفیت لازم برخوردار باشند.  وی با بیان اینکه خدمات پس از فروش آسانسورهای ایرانی بسیار بهتر از آسانسورهای وارداتی است، خاطرنشان می‌کند: با توجه به وجود تحریم‌ها و تلاش‌های بازرگانان برای دور زدن آن با ایجاد شرکت‌های واسط، خدمات پس از فروش آسانسورهای خارجی به سختی صورت می‌گیرد در حالی که شرکت‌های داخلی این خدمات را به خوبی ارائه می‌کنند.

 درج شرکت آسانسور در جواز ساخت

این صنعتگر در ادامه با انتقاد از مهرفروشی در صنعت آسانسور می‌گوید: برخی سازنده‌های ساختمان برای اینکه هزینه کمتری بپردازند، سراغ شرکت‌های بدون مجوز که عمدتا پیشینه‌ای ندارند، می‌روند و آنها هم قول می‌دهند آسانسور ارزان بسازند و موقع بازرسی هم مهر یک شرکت مجوزدار را روی فاکتورشان بزنند. اعتقاد دارم چنانچه شهرداری و سازمان ملی استاندارد تعامل داشته باشند، می‌توانند در زمان صدور جواز ساخت از سازنده بخواهند شرکت مرتبط با نصب آسانسور ساختمان را معرفی و در جواز ثبت کند. در این صورت تخلفات به حداقل می‌رسد. علیایی با اشاره به اهمیت نصب صحیح آسانسور تصریح می‌کند: چنانچه از بهترین قطعات در آسانسور استفاده شود، اما نصب صحیح و اصولی انجام نشود، آسانسور مورد نظر کاملا ناایمن و بی‌کیفیت خواهد بود.