سازه کامپوزیت سازه کامپوزیت ستر

کامپوزیت ها یا همان مواد چند سازه ای یا کاهگل های عصر جدید، رده ای از مواد پیشرفته هستند که در آنها از ترکیب موادساده به منظور ایجاد موادی جدید با خواص مکانیکی و فیزیکی برتر استفاده شده است. اجزای تشکیل دهنده ویژگی خود را حفظ کرده در یکدیگر حل نشده و با هم ممزوج نمی شوند.

استفاده از این مواد در طول تاریخ نیز مرسوم بوده است مانند آجرهای گلی که در ساخت آنها از تقویت کننده کاه استفاده می شده است. هنگامی که این دو باهم مخلوط شوند در نهایت آجر  پخته بدست می آید که بسیار ماندگار تر و مقاوم تر از هر دو ماده اولیه یعنی گل و کاه است.

تقسیم بندی مواد کامپوزیت:

کامپوزیت های زمینه سرامیکی
کامپوزیت های زمینه فلزی
کامپوزیت های زمینه پلیمری

مزایای سازه کامپوزیت:

وزن کم این مواد در عین بالا بودن نسبت مقاومت به وزن آنها (حتی تا 15 برابر برخی از فولادها)
مقاومت زیادنسبت به خوردگی
وجود روش های مختلف ساخت و امکان تولید اشکال پیچیده و متنوع

کاربرد کامپوزیت:

صنعت هوا-فضا: ساخت بدنه هواپیما، ساخت پره های توربین بادی و پره های هلی کوپتر، پوشش رادار هواپیما
صنعت نفت وگاز: به منظور ترمیم و تقویت سازه های فرسوده و ترمیم لوله های فرسوده نفت و گاز، عایق توربین (کامپوزیت ها با توجه به ساختار شبکه ای و طولی که دارند گرما را فقط در جهت طولی منتقل می کنند و نه عرضی بنابراین به عنوان عایق گرما برای دیواره توربین ها مناسب هستند. "نقل قول از دکتر مظاهری رئیس گروه آیرودینامیک وپیشرانش دانشکده هوا-فضای شریف"
صنایع دریایی: ساخت بدنه کشتی و تاسیسات فرا ساحلی
صنعت ساختمان: پوشش کف، نما، سقف و برج های خنک کننده
صنعت خودرو سازی: ساخت خودره ای سبک و در نتیجه کم مصرف تر