کابل فیبر نوری UC 8x OS2 PE N164.183 نگزنس

فیبر نوری یکی از محیط های انتقال داده با سرعت بالا در تجهیزات شبکه است. کابل فیبر نوری مزایای زیادی نسبت به کابل های مسی و کابل های هم محور متداول دارد. کابل های فیبر نوری دارای مقاومت کششی بالاتر، وزن کمتر و اندازه کوچکتر می باشند و حداکثر مقدار این تارها را می توان در حداقل مکان ممکن جای داد. کابل های فیبر نوری مورد استفاده در ارتباطات مخابراتی به طور کلی در دو گروهطبقه بندی می شوند:

کابل های Multi Mode و Single Mode.

کابل های Multi Mode را به طور اختصار OM نامیده و کابل های Single Mode را به OS می نامند. در استانداردهای (ISO/IEC 11801) و (EIA/TIA) ، چهار مدل کابل Multi Mode به نامهای OM1 و OM2 و OM3 و OM4 و دو نوع مدل کابل Single Mode به نامهای OS1 و OS2 تعریف شده است.

تفاوت بین کابلهای نوع OM و OS در چیست؟

تفاوت اصلی بین کابل های نوع OM و OS در قطر هسته (Core) آنهاست به صورتی که کابلهای OM دارای هسته ای به مراتب بزرگتر از کابلهای OS است. به طور کلی دو نوع کابل OM از لحاظ سایز قطرهسته وجود دارد، که یکی قطر 50 میکرون و دیگری 62.5 میکرون است. این هسته بزرگتر به افزایش ظرفیت جمع آوری نور در کابلهای OM در مقایسه با کابلهای OS کمک شایانی میکند. به طور عملی، اندازه بزرگتر هسته اتصال را ساده تر کرده و امکان استفاده از منابع نورکم هزینه مانند دیودهای LED و لیزرهای (VCSEL) که در طول موج 850 و 1300 نانومتر عمل می کنند را فراهم میکند.

کابل های OS مورد استفاده در ارتباطات مخابراتی عمدتا در طول موج های 1310 یا 1550 نانومتر عمل می کنند و به منابع لیزری گران قیمت نیاز دارند.

در مقایسه با کابلهای OS، کابلهای OM دارای band width distance product یا (MHz.km) کمتری هستند زیرا با توجه به اندازه بزرگتر هسته که باعث پشتیبانی از بیش از یک مد انتشاری (propagation mode) می شود، همزمان پراکندگی مودال (modal dispersion) افزایش می یابد.

منابع نور LED نیز حاوی طیف گسترده ای از طول موج هایی هستند که در سرعت های مختلف پخش می شوند و باعث ایجاد پراکندگی رنگی می شوند که این نیزعامل دیگری برای کاهش طول مفید قابل استفاده در کابل های فیبر نوری OM می باشد. در مقابل، لیزرهایی که به عنوان منبع برای کابلهای OS استفاده میشوند، نور منسجم تری در محدوده طول موج یکنواخت یا باریک تولید می کنند.