در بسیاری از مواقع به ویژه هنگامی که بتن در معرض فشار آب قرار گیرد، غیر قابل نفوذ بودن آن مطرح می شود. آب بند بودن بتن با مقدار سیمان و آب اختلاط و مدت عمل آوردن آن در شرایط مطلوب و مساعد ارتباط دارد. بتن های با اسلامپ کم و نسبت آب به سیمان کم تر از 0.49، چنان چه به نحو مناسبی ساخته و عمل آورده شوند، تقریبا آب بند هستند. موادی که برای آب بندی مصرف می شوند، معمولا مواد ضد رطوبت (شامل اسید اولئیک، اسید استاریک یا پنتاکلروفیل) و پوزولون ها هستند.
لزوم کاربرد و مزایا:
- آب بندی مخازن بتنی، مخازن آب شرب
- آب بندی نقاطع، سطوح نامنظم
- آب بندی دیوارهای حایل و دیوارهای مدفون در خاک
- آب بندی سرویس های بهداشتی، سطوح شیب دار و پشت بام (جایگزین قیرگونی و ایزوگام)
- زیرسازی سطوح قبل از اجرای بتن ریزی
- اجرای بسیار ساده، با قلمو و غلطک
- در سطوح مرطوب بدون نیاز به خشک کردن کامل سطح
- این محصول پس از خشک شدن از انعطاف پذیری بسیار بالایی برخوردار می شود.
- چسبندگی آن به سطوح بسیار بالا بوده و به هیچ وجه طبله نمی کند.
- به دلیل معدنی بودن مصالح تشکیل دهنده آن در برابر تغییرات جوی به خصوص UV مقاومت بسیار بالایی دارد.
- به دلیل عرضه محصول در انواع رنگین آن می توان غیر از بحث آب بندی به صورت دکوراتیو نیز از آن استفاده کرد.
- این محصول پس از خشک شدن قابلیت اجرای هر نوع روسازی را دارا می باشد.