در بسیاری از مواقع به ویژه هنگامی که بتن در معرض فشار آب قرار گیرد ، غیر قابل نفوذ بودن آن مطرح می شود . آب بند بودن بتن با مقدار سیمان و آب اختلاط و مدت عمل آوردن آن در شرایط مطلوب و مساعد ارتباط دارد. بتنهای با اسلامپ کم و نسبت آب به سیمان کمتر از 0.49، چنان چه به نحو مناسبی ساخته و عمل آورده شوند ، تقریباً آب بند هستند. موادی که برای آب بندی مصرف می شوند ، معمولاً مواد ضد رطوبت (شامل اسید اولئیک، اسید استاریک یا پنتاکلروفیل) و پوزولون ها هستند. در صورت تولید سیمان آّ بند کننده می توان از آن به جای سیمان پرتلند معمولی در آب بند کردن استفاده نمود.
لزوم کاربرد و مزایا:
- افزایش نفوذناپذیری و تراوایی سازه بتُن در برابر خوردگی، آب و محلولهای شیمیایی
- تولید بتُن مقاوم در برابر شرایط سرما
- آببندی سازههای آبی
- بتن ریزی مخازن، منابع، کانال های آب، تونل ها، پل ها و سدها
- بتن ریزی دیوارهای حائل
- بتن ریزی استخر ها
- آب بندی ملات ها و دوغاب ها
- افزایش پایداری و دوام بتن
- افزایش حفاظت از میلگردها
- کاهش سرعت کربناتی شدن
نکات فنی مصرف:
- همواره میزان دقیق مصرف و مقاومت 24 ساعته باید بر اساس آزمایشهای کارگاهی تعیین گردد.
- حتما پیش از مصرف و اختلاط چند افزودنی با کارشناسان فنی و واحد کنترل کیفیت شرکت مشورت فرمایید.
- اختلاط چند افزودنی مستلزم افزودن مجزای هر یک به مخلوط بتنی و با هماهنگی کامل با کارشناسان فنی می باشد.
- 1 تا 2% وزن سیمان بر حسب شرایط و موارد مصرف
- پس از اختلاط کامل اجزای بتُن به مخلوط اضافه کرده و عمل اختلاط را به مدت 2 دقیقه ادامه دهید.
- مصرف بیش از حد این ماده موجب تأخیر در گیرش بتُن میشود.
- در شرایط فشارهای هیدروستاتیکی شدید، محصول باید همراه با افزودنیهای فوق روانکننده، کاهنده آب و یا ژل های میکروسیلیس دار با پایه پلی کربوکسیلات و نفتالین استفاده شود (روان سازهای پایه ملالین برای استفاده همزمان توصیه نمی شود).
- معادل حجمی واترپروف مایع مصرفی از نسبت آب به سیمان کم کنید.
- این محصول با استاندارد ASTM C 898 مطابقت کامل دارد.