کمبود خطوط لوله گازی برای اقتصاد آمریکا تهدیدکننده شد

اما زیرساخت‌های لازم برای رساندن این گاز از تولیدکننده به مصرف‌کننده، از رشد تقاضا عقب مانده است. علت آن هم مخالفت‌های سیاسی است که طبق اعلام این صنعت، می‌تواند تاثیر منفی بر اقتصاد آمریکا داشته باشد. ماه گذشته، یکی از مدیران ارشد شرکت حمل گاز ویلیامز به شرکت «انرژی اینتلیجنس» گفت: قوانین نظارتی، توسعه ضروری شبکه خط لوله گاز کشور را سرکوب کرده است. وی تنها کسی نیست که چنین نظری دارد.

وجود خطوط لوله برای خارج کردن محصول از میادین گاز شیل ضروری است. این صنعت سال‌هاست که از موانعی که بر سر راه خطوط لوله گاز جدید ایجاد می‌شود، شکایت دارد و همزمان، دولت بایدن بیزاری خود را از صنعت هیدروکربن پنهان نکرده است و دولت‌های ایالتی در برخی از بخش‌های آمریکا تلاش‌های خود را مضاعف کرده‌اند تا وابستگی به نفت و گاز  را کاهش دهند و در این فرآیند، امنیت انرژی خود را به خطر انداخته اند.

یکی از موارد معروف، خط لوله «افزایش عرضه شمال شرقی ویلیامز» بود که اندرو کومو، فرماندار نیویورک در سال ۲۰۲۰، با استناد به نگرانی‌های پیرامون تغییرات آب و هوایی مانع آن شد. در همان زمان، شرکت فعال در منطقه‌ای که خط لوله گاز از آنجا عبور می‌کرد، به دلیل ناکافی بودن عرضه، اتصالات جدید را متوقف کرد.

این شرکت نیرو که شبکه برق ملی بود، اعلام کرد خط لوله جدید برای تضمین عرضه، بسیار مهم است. اما فرماندار نیویورک پاسخ داد یا گاز پیدا کند یا مجوزش را از دست خواهد داد.

اکنون که برخی از شهرها و ایالت‌ها درباره ممنوعیت اجاق گاز صحبت می‌کنند و تعدادی هم این ممنوعیت را اعمال می‌کنند، وضعیت چالش برانگیز برای صنعت گاز، مشکل سازتر شده است. و برای اقتصاد آمریکا مشکلات بیشتری ایجاد کرده است.

نابرابری بین تقاضا برای گاز و زیرساخت‌های لازم برای انتقال گاز از تولیدکننده به مصرف‌کننده، می‌تواند به مشکلی برای اقتصاد کشور تبدیل شود. آلمان یک مثال معاصر و کاملا گویا از اهمیت عرضه کافی گاز برای یک اقتصاد بزرگ با یک بخش صنعتی بزرگ است.

این مسئله همچنین ممکن است به یک مشکل بین‌المللی تبدیل شود زیرا اگر کمبود خطوط لوله ادامه یابد، ممکن است تمام ظرفیت اضافی صادرات ال‌ان‌جی به دلیل کمبود عرضه گاز کافی، محقق نشود و به مشکلی فراتر از آمریکا تبدیل شود.

طبق پیش بینی «ایست دالی کپیتال»، صادرات ال‌ان‌جی آمریکا تا سال ۲۰۳۰، دو برابر می‌شود و به ۲۶ میلیارد فوت مکعب در روز می‌رسد. وود مکنزی پیش بینی می‌کند که صادرکنندگان ال‌ان‌جی آمریکا، تا سال ۲۰۳۰، سالانه به طور بالقوه بین ۷۰ تا ۱۹۰ میلیون تن به ظرفیت جدید اضافه می‌کنند. این حجم انبوهی ال‌ان‌جی است و از طریق خط لوله. باید از جایی بیاید. در غیاب چنین خطوط لوله‌ای، این ظرفیت اضافی صادرات ممکن است هرگز محقق نشود.

بر اساس گزارش اویل پرایس، آنچه وضعیت آمریکا را بسیار ناامیدکننده‌تر می‌کند، این است که این کشور برخلاف اروپا، تولید داخلی گاز دارد، در حالی که اروپا ندارد و ذائما به تامین‌کنندگان خارجی وابسته است. آمریکا گاز و شرکت‌هایی را دارد که آن را استخراج کنند. تنها چیزی که لازم دارد، چند خط لوله بیشتر است تا آن گاز را از چاه به مصرف کنندگانی برسانند که به آن نیاز دارند و همچنان به آن نیاز خواهند داشت.

منبع خبر : ایسنا