سازه فضایی گنبدی سازه فضایی ویتر

با صنعتی شدن و توسعه دنیای مدرن تقاضا برای استفاده از سازه های با دهانه های بزرگ افزایش یافت، سازه های فضایی به دلیل تنوع بسیار و انعطاف پذیری، ابزار با ارزشی برای دستیابی به فرم های جدید توسط معماران و مهندسان می باشند. هم زمان با توسعه راه آهن و صنعتی شدن تولیدات کالاها، تقاضا جهت سازه های با دهانه های وسیع تر، یک دوره جدید در توسعه فرم های سازه ای جدید آغاز شد. در اولین مرحله مجموعه ای از خرپاهای متنوع شکل گرفت و در مراحل بعدی سازه فضایی سه بعدی به وجود آمد. بسیاری از فرم های سازه ای به ویژه اغلب سازه های فضایی از مدول هایی تشکیل شده اند، از مزایای سازه فضایی می توان به مقاومت بالا و سبکی وزن با فرم های چهار وجهی سه بعدی صلب یاد آور شد. از آن ها در بسیاری از پروژها استفاده نمود. اجزای سازه فضایی در مجموع شامل اتصالات ریخته گری شده و ماشین کاری شده و اعضای لوله ای می باشد. از انواع سازه فضایی می توان به سازه فضایی تخت، سازه فضایی قوسی (چلیک)، سازه فضایی گنبدی، سازه فضایی فرم آزاد اشاره نمود. گنبد های فضایی تک لایه دارای انواع مختلفی هستند که از آن جمله می توان به گنبد های دندانه دار، گنبد شودلر، گنبد لاملا و گنبد ژئودزیک اشاره کرد.

کاربرد سازه فضایی گنبدی:

سازه فضایی گنبدی در صنعت سازه ای کاربرد های متنوعی دارد که از آن می توان برای پوشش سقف ساختمان های عریض و در مقیاس بزرگ عنوان کرد.